۱۳۹۶ آذر ۲۸, سه‌شنبه

بلوغ شقایق



بلوغ شقایق


دستی ز دور دست

بر گرد آرزو

در همنهاد شادی و غم حلقه می زند

در برق چشم

اندوه نامرادی ها پرسه می زند

با پلک بسته دیدن

بس قصه ها

با گوش دل شنیدن

این راز سر به مهر بلوغ شقایقی است

کان گونه می درخشد در باغ خاطره

می رقصد ایستا

در دولت نسیم

واین گونه می نوازد

با زخمه سکوت

بر ساز مرغزار 

همراه با خموشی آواز آشنا

با خنده های تلخ

بس طعنه در خیال به پیمانه می زند



مسعود 
۱۳۹۶

۱۳۹۶ آذر ۲۲, چهارشنبه

کودک شادی




کودک شادی



کاروان شب و روز

پایور می گذرد

گرد راهش بسرم میریزد


گام پیوسته و آهنگ درای شتران 

می کند شیفته ام

بر هیاهوی زمان 

رقص سرگشتگی گرد و غبار

آفتاب و نفس باد و زمین 

افت و خیز مهتاب 

جنبش هستی بنیاد جهان 



کودک شادی من 

در سراسیمگی رهگذران 

ساربان را 

         - که عبوس 

شتر گام زمان را به جلو می راند 

گاه می خنداند 

می گشاید گره از آبروی او 

هم ورا 

آشنا با طفلی

سر خوش از بازی گرگم به هوا

کم کمک بر سر بازارچه می رقصاند.



مسعود 
۱۳۷۶ 






۱۳۹۶ خرداد ۱۳, شنبه

محراب خاکستری



محراب خاکستری




خاکستری تر از

محراب ذهن نیست

گر سالها

در خلوتش نماز گزاری

شک نیست

روزی

روزی که دیر نیست

روزی که دور نیست

چیزی از آن

جز سجده های سهو پیاپی

از انحنای خاطر محراب نگذرد.




پر کن پیاله را

بگذار

مدهوش و مست

تا روز رویداد

تقدیر را

با غفلت شلوغ خرابات

آشنا کنیم.




مسعود
خرداد 1396




۱۳۹۶ اردیبهشت ۳, یکشنبه

سوز آتش




به  بیکران جهان  آتشی ز  سوز  تو دیدم
                  کرشمه ها ز خم ابروان شعله خریدم

مرا بسوز که پروانه ام به شعلهٔ شمعت
               که‌ سوز چاره کنم کز گداز هجر رهیدم

ز کهکشان تو گر اخگری به بال من افتد
               هزار  رنگ  بر آید  ز شعله های  سپیدم

به آسمان وجودت ستاره هاست درخشان
            چو اخگری  ز شهابی  به دامن تو  پریدم

چه نغمه ها که‌ نهانست در سکوت نگاهت
            خوش آن هزار غزل کز لبان بسته شنیدم

چو چرخ شب زده  با آشنای درد  کج افتاد
       به دامن تو زدم چنگ و زان به عرش رسیدم


مسعود
کلونا ، بریتیش کولومبیا
 فوریهٔ ۲۰۱۷

۱۳۹۵ بهمن ۵, سه‌شنبه

نهال





نهالی از تبار عشق آوردی
به مهرش کاشتی در سبزه زار ناب بیرنگی
نگاهش داشتی با جان
ز جور خشکسالی های دلتنگی


که آورد آن تبر , آیا
کدامین آستین نحس پوشانید
قضا را دست
که‌ زان دیگر
فروافتاده در اندوه خود حیران
نشسته در کویر غم
نگاهی دوخته با پرسشی دیرین
به بشکسته نهالی آشنا در دست.


مسعود
۱۳۹۵

۱۳۹۵ دی ۱۸, شنبه

کامروا با قهوه در غیبت عبدی




کامروا با قهوه در غیبت عبدی  



در هیات ما مسجد و میخانه حرام است. 
                         ماییم همه گرد هم  و قهوه  به کام است
بر مجد چنین جمع ازین بنده سلام است
                      هرماه سلام است وهمی قهوه به کام است


چون عبد من این بار چو هر بار خطا کرد
                         هم  آمده  و نامده  ترک من  و ما  کرد
غم نیست چو اینگونه جفاکار مرام است
                         در غیبت او نیز مرا قهوه به کام است


ماییم و توکل به علی ، مهر به عباس
                          بی مهر شما ها شده آسیم و اگر پاس
از صدق حسن سعد همایون جم جام است
                         هم شنبهء دوم بود و قهوه به کام است


تورج به فریدونی زرتشت و محمد
                      آن رهرو او پی جی و آن سرور سرمد
محمود امیر است و حمیدیش تمام است
                  آن یک به کاپوچینو مرا قهوه به کام  است


ما  متقی  و مجتبی  و مقتدر استیم
                         ما تاج سر صنعت و اهل هنر استیم
تبت به دو صد کوه به کهشیفته رام است *
                  در برف و یخ کوه ورا قهوه به کام  است 



باز آ و بر این جمع مکن ناز که بینی
                        در صدر نشانندت و یا  گوشه نشینی
گویند فلانی که در اندیشهٔ خام است
                  بگذر ز حریفان و ببین قهوه به کام  است 


مسعود
آبان ۱۳۹۵
*- کنایه از رامین که در تبت به کوهنوردی مشغول است.

۱۳۹۵ دی ۱۳, دوشنبه

باغبان

باغبان


باغبان را چه نویدی به از این:
بوستانت پر گل
سرو های چمنت بالنده 
غنچه ها بر سمنت زیبنده
چشمه های بختت
عرصهٔ غلغلهٔ شادی آب
شبنم دوخته بر برگ گلت تابنده.



آرزویی به از این نیست که خواهندش خلق:
گر ترا نیست جز این دار و ندار
از پس اینهمه سال
وآنهمه سوختن و ساختن و سختی کار
باد گلهای تو سرزنده و تر
آشنا با نفس باد بهار.


مسعود
دیماه ۱۳۹۵