برگهایی از خاطرات: کامروا با قهوه در غیبت عبدی

۱۳۹۵ دی ۱۸, شنبه

در هیات ما مسجد و میخانه حرام است.
ماییم همه گرد هم و قهوه به کام است

بر مجد چنین جمع ازین بنده سلام است

هرماه سلام است وهمی قهوه به کام است

چون عبد من این بار چو هر بار خطا کرد
هم آمده و نامده ترک من و ما کرد

غم نیست چو اینگونه جفاکار مرام است
در غیبت او نیز مرا قهوه به کام است

ماییم و توکل به علی ، مهر به عباس
بی مهر شما ها شده آسیم و اگر پاس

از صدق حسن سعد همایون جم جام است
هم شنبهء دوم بود و قهوه به کام است

تورج به فریدونی زرتشت و محمد
آن رهرو او پی جی و آن سرور سرمد

محمود امیر است و حمیدیش تمام است
آن یک به کاپوچینو مرا قهوه به کام است

ما متقی و مجتبی و مقتدر استیم
ما تاج سر صنعت و اهل هنر استیم

تبت به دو صد کوه به کهشیفته رام است *
در برف و یخ کوه ورا قهوه به کام است

باز آ و بر این جمع مکن ناز که بینی
در صدر نشانندت و یا گوشه نشینی

گویند فلانی که در اندیشهٔ خام است
بگذر ز حریفان و ببین قهوه به کام است

مسعود
آبان ۱۳۹۵

*- کنایه از رامین که در تبت به کوهنوردی مشغول است.

برگهایی از خاطرات