هیچ مپرس

هیچ  مپرس  

سکوت کرده چو ماه اختیار هیچ مپرس

                          نبود  گر چه  ز یار انتظار هیچ  مپرس 


اگر صدای  غم  از  سردی  نگاه  آمد 

                          ز غمسرای دل و حال زار هیچ مپرس 


به کنج عزلت و یا ازدحام دیدهء جمع 

                          نهان گریست  و گر آشکار هیچ مپرس 


قرار ما  ز ازل  جز وفا  نبود به عهد   

                          از آن قرار و دل  بیقرار هیچ مپرس 


خطاست مرغ دل از کوی یار تاراندن 

                         ز خبط  این دل پرهیزگار هیچ مپرس 


اگر چه عقل  کند حکم دل گشودن را 

                        از این سماجت دیوانه وار هیچ مپرس 


دلی که ازغم هجران آشنا تنگ  است 

                     ز روز شادی و بوس و کنار هیچ مپرس 




مسعود

خرداد ۱۳۹۴