محتکر
هر چه می بینم اینجا کالاست
اطلاعاتم، ذهنم، مغزم ،
سمت و سویی که به خود می بردم جبر زمان،
اختیاری که به آن می بالم،
اینکه چندی به صدا و سیما مشغولم،
یا که می آزارم،
تا حدودی از سیر ،
یا که سیرم دگر از وعدهء پوچ،
یا که گاهی به پر و پای خودم می پیچم،
چند ساعت سر ایمیل خودم علافم،
یا به رویاهایم،
خود خیال الکی می بافم،
همگی آماری است،
که خریدار نهانی دارد.
شجره نامهء منهم حتی،
زین همه قاعده مستثنی نیست.
عکسهایم هم در رخنامه،
چند وقتی است که قیمت خورده است.
کلیه ام را که نگو،
آ ، ب ی مثبت،
- بازارش داغ.
می خرندش سر ضرب.
از شمایان - در و همسایه - چه پنهان،
گر چه جاندار دو پایم،
- انسانم، بشرم،
لیک با اینهمه کالای گران،
کوزه ای شاید پر سیم و زرم.
ور بدانند اغیار،
این فراوانی کالای تلنبار شده،
چون ندارم در و دکانی،
- چرخی، سبدی،
دکه ای، یا که نمایشگاهی،
پشت سر جار زنند،
نیستم کاسب محبوب خدا،
چون شواهد کافی است،
به یقین حکم کنند
آشنا با غم نادار اگر
یک پا محتکرم .
مسعود
فروردین ١٣٩٢
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر