داستان قیف و قیر
دختر چل ساله ترشیده است اما پیر نیست
گر چه زیبا نیست اما دل از او دلگیر نیست
گر عروسش کردی و کردی تو کدبانوی خویش
هان مخورافسوس چون خود کرده را تدبیرنیست
باز صد رحمت براو چون خشک و تر سازد ترا
سیرسازد شوهراز زن خود ز شوهر سیر نیست
لیک گر کارت فتاد این جا به آب و فاضلاب
خیس می سازند و هیچت چاره جز تبخیر نیست
کار تو ترمز شود هردم در این شرکت مدام
خود روی کارت نگر بر تایرش گلگیر نیست
گاه مرئوس است اندر مرخصی گاهی رئیس
از برای مهر و امضاء گه جوان گه پیر نیست
گاه کاربن نیست تا فرمی برایت پر کنند
چون که کاربن شد فراهم کاغذ تحریر نیست
درب پارکینگ است بازازصبح تا شب، شب به صبح
چون که گاهی قفل نایاب است و گه زنجیر نیست
چون که خواهی سهم آش خویش گیری ازحساب
دیگ خالی گشته در آن جز یکی کفگیر نیست
یادم آید داستان قیف و آن قیر مذاب
چند روزی قیف نی، چندی بر آتش قیر نیست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر