۱۳۹۵ بهمن ۵, سه‌شنبه

نهال





نهالی از تبار عشق آوردی
به مهرش کاشتی در سبزه زار ناب بیرنگی
نگاهش داشتی با جان
ز جور خشکسالی های دلتنگی


که آورد آن تبر , آیا
کدامین آستین نحس پوشانید
قضا را دست
که‌ زان دیگر
فروافتاده در اندوه خود حیران
نشسته در کویر غم
نگاهی دوخته با پرسشی دیرین
به بشکسته نهالی آشنا در دست.


مسعود
۱۳۹۵

۱۳۹۵ دی ۱۸, شنبه

کامروا با قهوه در غیبت عبدی




کامروا با قهوه در غیبت عبدی  



در هیات ما مسجد و میخانه حرام است. 
                         ماییم همه گرد هم  و قهوه  به کام است
بر مجد چنین جمع ازین بنده سلام است
                      هرماه سلام است وهمی قهوه به کام است


چون عبد من این بار چو هر بار خطا کرد
                         هم  آمده  و نامده  ترک من  و ما  کرد
غم نیست چو اینگونه جفاکار مرام است
                         در غیبت او نیز مرا قهوه به کام است


ماییم و توکل به علی ، مهر به عباس
                          بی مهر شما ها شده آسیم و اگر پاس
از صدق حسن سعد همایون جم جام است
                         هم شنبهء دوم بود و قهوه به کام است


تورج به فریدونی زرتشت و محمد
                      آن رهرو او پی جی و آن سرور سرمد
محمود امیر است و حمیدیش تمام است
                  آن یک به کاپوچینو مرا قهوه به کام  است


ما  متقی  و مجتبی  و مقتدر استیم
                         ما تاج سر صنعت و اهل هنر استیم
تبت به دو صد کوه به کهشیفته رام است *
                  در برف و یخ کوه ورا قهوه به کام  است 



باز آ و بر این جمع مکن ناز که بینی
                        در صدر نشانندت و یا  گوشه نشینی
گویند فلانی که در اندیشهٔ خام است
                  بگذر ز حریفان و ببین قهوه به کام  است 


مسعود
آبان ۱۳۹۵
*- کنایه از رامین که در تبت به کوهنوردی مشغول است.

۱۳۹۵ دی ۱۳, دوشنبه

باغبان

باغبان


باغبان را چه نویدی به از این:
بوستانت پر گل
سرو های چمنت بالنده 
غنچه ها بر سمنت زیبنده
چشمه های بختت
عرصهٔ غلغلهٔ شادی آب
شبنم دوخته بر برگ گلت تابنده.



آرزویی به از این نیست که خواهندش خلق:
گر ترا نیست جز این دار و ندار
از پس اینهمه سال
وآنهمه سوختن و ساختن و سختی کار
باد گلهای تو سرزنده و تر
آشنا با نفس باد بهار.


مسعود
دیماه ۱۳۹۵